De winterkoning is een kleine vogel die vooral wordt gekenmerkt door de rechtopstaande houding van de staart. Het verenkleed is roodbruin en voorzien van talrijke donkere dwarsstreepjes. De zang van de winterkoning bestaat uit een reeks schetterende klanken met een triller en een hoge toon op het eind. De zang is erg luid en het gehele jaar te horen. De vogel bevindt zich meestal laag in het struikgewas of onder andere beschutting en is vrijwel voortdurend in beweging. De vlucht is opvallend snel, waarbij de vleugels een snorrend geluid veroorzaken.
Het mannetje maakt meerdere, vrijwel geheel gesloten nesten, waarvan het vrouwtje er ééntje kiest om deze aan de binnenkant te bekleden met veertjes en ander zacht materiaal. Doordat de winterkoning erg klein is, verliest de vogel in de winter veel warmte. In koude nachten kruipen groepen winterkoningen dicht tegen elkaar om warm te blijven. Toch kan in strenge winters wel 75% van de winterkoningen sterven, zodat het aantal winterkoningen per jaar sterk kan variëren.
Hij is vandaag druk bezig geweest met het nestje, nu maar hopen dat het vrouwtje dit nestje kiest.
Heb hem heel lang niet in de tuin gezien, dus zou zeker leuk zijn als er jonkies kwamen.
Gemiddeld telt een legsel 4 tot 7 eitjes.
We houden het in de gaten.