Kunsthistorisch museum in Wenen

De bouw van twee monumentale museumgebouwen – een voor het museum voor schone kunsten en het andere voor het natuurkundig museum – werd aangevat in 1872 aan een nieuw plein, de Maria-Theresia-Platz. De tweeling gebouwen werden aan weerszijden van het plein opgetrokken en vormen elkaars spiegelbeeld. Het ontwerp was van de hand van Gottfried Semper.

We konden op de laatste dag maar een van de twee bezoeken, dus we kozen voor het kunsthistorisch museum.

Waar heel veel mooie kunst en schilderijen te bewonderen waren. Van Rembrand, Johan Vermeer en Pieter Bruegel en Rubens. Echt heel mooi.

Volgende keer naar het natuurkundig museum. Vast ook heel interessant.

Het ziet er van binnen allemaal al zo schitterend uit, dat je ogen te kort komt. Dat op zich is al genieten.

Reuzenrad in Wenen

Het Wiener Prater is een groot park in Wenen, gelegen in het tweede district (Leopoldstadt), ten oosten van het stadscentrum. Met “Prater” wordt ook vaak verwezen naar een deel van het Prater dat ingericht is als attractiepark; dit deel wordt Wurstelprater of Volksprater genoemd. De bekendste attractie is het grote reuzenrad (Riesenrad) uit 1897. Het Wurstelprater beslaat slechts een klein deel van de totale oppervlakte van het Prater, die ongeveer 6 km² bedraagt.

Nu houd ik helemaal van dit soort attracties, maar die oude reuzenrad wilde we toch wel van dichtbij zien.

Eenmaal aangkomen en eens rondgekeken te hebben , besloten we er toch in te gaan.
Je kan met ongeveer 20 personen in zo’n bakkie. Je kan er zelfs een afhuren voor een dinertje. Lijkt me super romantisch ;-)

Het was jammer van de regen, maar zeker een mooi uitzicht op 64 mter hoog.

Ik heb normaal ook wel last van hoogtevrees, maar als ik vaste grond onder mijn voeten hebt valt het eigenlijk wel mee. Heb ik nu weer ervaren.

Donautoren in Wenen

De andere keren dat we er waren zaten we meestal in het centrum van Wenen. Nu zaten we ten noorden van Wenen en zijn ook het noorden van Wenen gaan bekijken, waar o.a de Donautoren staat.

De toren is in 1962-1964 gebouwd na de design van Hannes Lintl

<
De hoogte is 225 meter, gelukkig met lift, waar je binnen een paar seconden boven bent.Er is een restaurant en een cafe in en op 175 mtr hoogte een uitkijkruimte met verrekijkers. Gelukkig was het dit dag prachtig weer en het uitzicht geweldig.

Er is een prachtig park omheen gebouwd, waar het goed toeven was. De bloesem prachtig in bloei stond.

Weer eens een blog maken.
Veel gebeurd en ook weinig. De camera weinig gebruikt de laatste tijd, in de tuin begint het allemaal weer een beetje te groeien, de kikkers en vogels zijn weer volop van de partij.
Maar het wil niet echt met mijn voet, dus zal in juni weer onder het mes moeten, wat dus laatst in Okt niet gebeurd is moet nu wel gebeuren. De enkel word vast gezet. De orthopeed zei al had ik het toen maar gedaan, maar goed dat is achteraf, hij hoopte met het schoonmaken van de enkel dat ik pijnvrij was, niet dus, dus weer een MRI.
Zag er niet goed uit, dus wat moet dat moet had het een jaar willen uitstellen, maar was geen optie, de pijn word alleen maar erger. Maar heb goede hoop dat het goed komt.
Er zijn ergere dingen, maar lastig is het wel, een vooruitzicht van 12 weken gips en dan fysio.

Maar ga voor die tijd nog wel wat leuke dingen doen en ben pas terug uit Oostenrijk waar ik mijn kleindochter weer heb gezien. Was ook te lang geleden. Maar zoonlief zat midden in een verhuis van Wenen naar Gerasdorf bei Wien.
Een leuk dorpje 15 km er vandaan.
Inmiddels is het al een heel dametje, dat dotje ;-)
Zo leuk en grappig !!

Heb natuurlijk ook weer volop in Wenen rondgekeken, dat ging goed, mooi openbaar vervoer, overal roltrappen en liften dus heb er wel van genoten.
Er is daar nog zoveel te zien, hebben weer een museum bezocht de donautoren en het oude reuzenrad. Foto’s volgen.