Baden bei Wien (ook Baden) is een gemeente in de Oostenrijkse deelstaat Neder-Oostenrijk,
gelegen in het district Baden, in het uiterste oosten van het Wienerwald.
De gemeente heeft ongeveer 24.500 inwoners.
Ligt ongeveer 30 km van Wenen en zeker de moeite te bezoeken, een mooie stad en een prachtig park.
Waar veel beelden staan.
Van Strauss, Beethoven, Mozart.
Waterpartij met beelden in de tuin van Schönbrunn.
Ook de tuin van Schönbrunn is prachtig met allerlei beelden en waterpartijen.
Op de achtergrond zie je “de Gloriette”, ook daar wandelen we heen om een kijkje te nemen.
We zijn er bijna, even omkijken naar het paleis, wat helaas in de steigers staat.
De Gloriette is een gebouw in de tuin van Schloss Schönbrunn in Wenen in Oostenrijk.
Hij is gebouwd in 1775 naar de plannen van de Oostenrijkse architect Johann Ferdinand Hetzendorf von Hohenberg.
Van hieruit is een mooi gezicht op de tuin.
Het werd onder meer gebruikt als dinerzaal en locatie voor festivals. Keizer Frans Jozef I van Oostenrijk gebruikte hier wel eens zijn ontbijt.
De Gloriette’s sculpturen werden gemaakt door de beeldhouwer Johann Baptist von Hagenauer.
De Gloriette werd beschadigd in de Tweede Wereldoorlog in 1947 en 1995. De Gloriette is een soort oorlogsmonument.
Is tegenwoordig ingericht als restaurant.
Schloss Schönbrunn in Wenen is een van de belangrijkste culturele erfgoederen van Oostenrijk.
Het is sinds de jaren 60 een van de drukstbezochte bezienswaardigheden in de hoofdstad.
Het paleis ligt in het westen van de stad in de wijk Hietzing. Tot 1642 stond hier de Katterburg, een landgoed van de Weense burgemeester.
De naam Schönbrunn zou terug gaan naar Keizer Matthias, die hier tijdens de jacht een mooie bron gezien zou hebben.
Tegenwoordig telt het paleis 1441 kamers in alle soorten en groottes.
Helaas mocht je binnen niet fotograferen, maar kan je vertellen je kijkt je ogen uit.
Heel mooi.
In 1996 werden paleis en tuinen door de UNESCO tot Werelderfgoed verklaard.
St. Stephandom
De grootste kathedraal van Oostenrijk en de thuisbasis van de aartsbisschop van Wenen.
Het bouwwerk ligt midden in het centrum.
In 1147 was de eerste kerk gereed.
107 Meter lang, 34 meter breed. De zuidertoren, de Steffl, is 136 meter hoog.
In 343 treden sta je bovenin de toren. Gelukkig heb ze er ook een lift in gemaakt.
Je hebt dan een prachtig uitzicht over de stad.
Ben even mijn archief in gedoken.
Was in 2004 in Wenen, maar nog niet zo met fotograferen bezig.
Heb niet echt mee hoeven doen met de vogeltelling.
Zie de laatste weken erg weinig vogels in de tuin, waar het aan ligt, geen idee.
Kon ze op een hand tellen, idd de meeste waren koolmeesjes.
Vorige week had ik deze groenling in de tuin.
Ik hoor het lees het van meer mensen dat er weinig vogels zijn in de tuin, zou het aan de vorstperiode hebben gelegen ???
Mis de grappige musjes wel, had er soms wel 30 in een keer in de tuin.
Gezellige zondag !!
Komend weekend is weer de tuinvogeltelling voor meer informatie kijk op de site van de vogelbescherming
http://www.amsterdamsehofjes.nl/hofjes_op_alfabetische_volgorde.htmwww.amsterdamsehofjes.nl <
Bij ons in de tuin was het vorig jaar de mus die veel voorkwam, dit jaar kan ik zonder tellen al zeggen dat de koolmees het hier gewonnen heeft.
Een leuk en bijdehand vogeltje.
Voor degene die mee doen aan de telling succes en hoop dat het een beetje beter weer word.
Ik zie hier met de vele regenbuien weinig vogels op het moment.
Frans-Naerebout
Naerebout werd geboren in een arm vissersgezin en voer als visser en loods voor de Zeeuwse kust.
Hij verwierf faam toen op 23 juli 1779 het fregatschip Woestduyn, komende van Batavia, de rede van Vlissingen naderde, onder leiding van een onervaren loods.
Het schip liep op een zandbank. Toen een reddingsvaartuig van de VOC gezien de stormachtige weersomstandigheden weigerde uit te varen, voer Naerebout tezamen met zijn broer Jacob en zes andere dappere Vlissingers naar de Woestduyn.
Met gevaar voor eigen leven wisten ze 71 van de 88 opvarenden van het schip te redden tot het opkomend tij hen noodzaakte terug te keren.
De harde wind wakkerde aan tot een storm en Naerebout had grote moeite zijn makkers te bewegen tot een tweede tocht.
Toch voer men in de namiddag weer uit en wist ook de overgebleven zeventien opvarenden veilig aan wal te krijgen.
Op de sokkel staat: “Frans Naerebout 1748-1818
Moedig redder van schipbreukelingen, Woestduyn 1779 , Zuiderburg 1788 , Voorland 1795”.
Omdat het beeld regelmatig moest wijken voor evenementen liet de gemeente het beeld verplaatsen naar een rustiger locatie.
Het staat nu aan de boulevard in Vlissingen een prachtige locatie voor deze stoere held.
Het is vervaardigd door Philip ten Klooster in 1952.
Sint Joris en de draak
(provinciaal oorlogsmonument) gemaakt door Oswald Wenckebach.
Het beeld staat in Martinikerkhof is gemaakt van brons en natuursteen.
Ik reis dus alle kanten op om beelden op de foto te zetten :-)
Heb er nog meer in mijn archief en heb dat toch maar ff opengetrokken.
De legende van Kaatje
Kaatje werd geboren als dochter van Brecht, herbergierster van “In den Gouden Walvisch”. Haar wettelijk vader was kapitein ter walvisvaart, maar ten tijde van Kaatje’s geboorte voer hij al tien maanden op zee… waarvan hij nimmer terug zou keren. Brecht heeft nooit bekend gemaakt wie de echte vader van haar enige dochter was.
Zeker moet hij worden gezocht onder de notabelen van het stadje. Al op achttienjarige leeftijd zwaaide Kaatje, nadat haar moeder was overleden, als cheffin de pollepel “In den Gouden Walvisch”. Maar meer dan dat ontpopte zij zich als een perfecte gastvrouw voor de kooplieden, reders en kapiteins van Blokzijl. Die, en hun vele relaties, verspreidden de roem van Kaatje’s kookkunst over de wereldzeeën.
Zij was in de maand september van het jaar 1732 overvallen en beroofd.
Daarbij bezweek zij aan haar ernstige verwondingen. Behalve het geld en de vele kostbaarheden namen de rovers ook Kaatje’s receptenboeken mee. De daders werden nimmer gevonden, maar wel doken er later in de Zuiderzeesteden regelmatig recepten op die aan Kaatje werden toegeschreven.
Dit beeld staat in Blokzijl tegenover het restaurant ” Kaatje bij de sluis”
Het beeld is gemaakt door Guus Hellegers.
Niet alleen de vogels zijn blij dat de vorstperiode achter de rug is, deze kat ook
Hij stond vanmorgen op de vijver, zit nog wel een laag ijs met daarop een flinke laag water en hij had blijkbaar dorst.
Was zo’n komisch gezicht.
Hij bleef wijselijk aan de kant.
Dit waren 2 jaar geleden de eerste foto’s op mijn weblog, was toen zelf de enige bezoeker ;-)
Maar daar kwam snel verandering in.
Was zo ” In de wolken” omdat het me eindelijk gelukt was een weblog te maken denk ik, vandaar de titel en deze foto’s.
Gezellige weekend !!!
Archieffoto.
Wordt weer tijd dat het weekend word :-)
Merel (vrouwtje)
Roodborst.
Kreeg gisteren de vraag van Jan K en Jetske of alle Drenten in de kop van Overijssel aan het schaatsen waren, of niet zulke schaatsliefhebbers zijn. Omdat het hun zo rustig leek.
Maar deze foto’s zijn gemaakt aan de grote en kleine rietplas die deel uit maken van het vakantie Parc Sandur,waar heel veel water is.
Dus men had zich goed verspreid, met auto’s was het heel druk, maar je zag de mensen haast niet terug.
Wat winterse plaatjes bij de rietplas in Emmen.
Hier weinig sneeuw en de rijp was helaas ook snel verdwenen.
Gezellige zondag !!
Even wat archief foto’s van de pimpelmees. Hoop op mooi weer dit weekend en eens wat winterse plaatjes te schieten.
Hier wat pimpelmezen die dagelijks te vinden zijn in de tuin.
Volwassen pimpelmezen zijn circa 12 centimeter groot met een spanwijdte van 17-20 centimeter en een gewicht van ongeveer 12-15 gram
Pimpelmezen leven vooral in bosrijke gebieden. Tuinen met veel groen voorzieningen behoren in de ogen van een pimpelmees ook hiertoe. De meeste locaties waar zij te vinden zijn is tussen struikgewas, houtwallen en houtsingels echter overal waar bomen staan voelen zij al thuis. Pimpelmezen zijn wel schuwer dan hun soortgenoot de koolmees maar wel een stuk slimmer en kunnen slimme trucjes worden aangeleerd om aan voedsel te komen.
Het geschatte aantal koppels pimpelmezen in Nederland staat op ongeveer 275.000 – 325.000 en stijgt nog steeds.
De gemiddelde leeftijd van een pimpelmees in goede levensomstandigheden bedraagd ongeveer 3 jaar, met weinig roofdieren en zachte winters kan ook een leeftijd van 8 jaar worden bereikt. De oudste geregistreerde pimpelmees werd 19 jaar.
OP de grote markt staat het Stadhuis wat dateert van 1810.
Vanuit dit historische gebouw in neoclassisistische stijl besturen burgemeester, wethouders en gemeenteraad de stad Groningen.
Meer foto’s van die gebouw staan op mijn log van 22 dec in kerstsfeer.
De Korenbeurs van Groningen is een markant gebouw aan de westzijde van de Vismarkt.
De beurs, met zijn opvallende neoclassicistische gevel, werd tussen 1862 en 1865 gebouwd, als vervanging van twee kleinere beursgebouwen.
Het gebouw heeft tot in de jaren tachtig als graanbeurs dienst gedaan, hoewel dat steeds meer een bijkomende activiteit werd.
De grote hal is ook gebruikt als sporthal, maar dat werd niet als bevredigende invulling gezien.
Ook zat in het gebouw nog enige tijd een filiaal van spiritueel centrum Oibibio (later Oininio genoemd), maar dit ging failliet.
Een blijvende bevredigende invulling is tot nu toe niet gevonden. Op dit moment is in het gebouw een filiaal van Albert Heijn gevestigd.
Gelukkig is dat aan de buitenkant niet zichtbaar, geen vlaggen en supermarkt wagentjes.
Zou toch zonde zijn van dit prachtige gebouw.
De foto’s die de laatste dagen op mijn log hebben gestaan, zitten in een route die allemaal vanaf het station te lopen zijn.
Er is nog veel meer te zien, maar dat gaan we bekijken met beter weer en gaan een route uitstippelen, want er zijn nog veel meer hofjes , kerken b.v de AA- kerk te bezichtigen, ook de Martinitoren natuurlijk.
Kan je ook beklimmen en je hebt dan een heel mooi uitzicht.
Ooit gedaan, maar geen camera bij.
Het in Noord-Nederlandse Renaissancestijl gebouwde Academiegebouw is het meest in het oog springende gebouw van de Rijksuniversiteit Groningen.
Het gebouw ligt tegenover de Universiteitsbibliotheek aan de Broerstraat in Groningen.
Heb er ook een keertje een kijkje binnen mogen nemen, toen dochterlief promoveerde.
Echt heel mooi en sfeervol.
Zomaar wat mooie gevels
Detailfoto’s van het provinciehuis
Aan het begin van de Oude Boteringestraat, in het hartje van Groningen, staat een der meest markante huizen van de stad.
Het staat bekend als ‘de rechtbank’ omdat van 1755 tot 1998 hier recht werd gesproken.
De stijl van de voorgevel van van het pand waarin de faculteit (Theologie) is gevestigd, wordt over het algemeen aangeduid met de term ‘Nederlandse renaissance’.
Het linker- en middengedeelte van de gevel werden in 1627 bij het oorspronkelijke huis aan de rechterzijde getrokken.
Het rechtergedeelte van de straatzijde werd op zijn beurt in 1717 aangepast aan de stijl van het linkergedeelte en het middenstuk, aansluitend bij de vormgeving van 1627.
Lees net in de krant dat het temperatuursverschil tussen het noorden en zuiden van het land bijna 20 graden was, geen wonder dat ik het niet koud had :-)
Het goede nieuws is, er ligt sneeuw hier …………
Deze huisjes worden tegenwoordig verhuurd aan particulieren.
Ziet er allemaal knus uit.
Het lijkt me er zomers met een blauwe lucht en alle bloemen en planten in bloei nog veel mooier.
Dus dochterlief en ik gaan terug.
Door deze mooie oude doorgang staan we weer midden in de stad Groningen, waar we verder gaan kijken naar mooie panden, die zijn er meer genoeg te zien.
In de Peperstraat in Groningen zie je tussen de winkels en de bars ineens deze oude poort ,waar het Geertruidsgasthuis is.
Ze noemen het ook wel Pepergasthuis.
Het Pepergasthuis is in 1405 gesticht door vader en zoon Solleder.
Oorspronkelijk diende het als gasthuis voor pelgrims die naar Groningen kwamen.
De kapel, die in 1482 bij het gasthuis werd gebouwd, vernoemd naar Gertrudis van Nijvel, die als beschermheilige van de reiziger gezien werd.
In 1594 kreeg het complex, een nieuwe bestemming.
Het gasthuis werd een wooncomplex voor oudere stadjers. Groningers van 50 jaar en ouder konden zich inkopen in het gasthuis. Zij kregen dan tot hun dood niet alleen huisvesting, maar ook verzorging.
De kapel is sinds 1991 in gebruik voor oecumenische diensten.
In de oude eetzaal kan gehuwd worden.
Hier een doorgang naar de kleine knusse huisjes.
Hiervan morgen foto’sPlaats net een berichtje en zie dat de reactie’s uitstaan , vraag me niet noe het kan, maar moet naar mijn werk, dus zal later ff kijken.
Het is weer gelukt de reactie’s in te schakelen :-)
Het Prinsenhof is een gebouw aan het Martinikerkhof in Groningen.
Midden in de binnenstad.
Heel mooi zeker de moeite waard om bij mooi weer nog eens te bezoeken.
De rozen bloeide nog op 21 december.
Deze rozen bloeide nog op 21 december in de tuin van ’t Prinsenhof in Groningen.
Diverse Bijbelse vertellingen worden aan de bezoekers getoond.
Om een paar voorbeelden te geven: Adam & Eva in een paradijselijk sneeuwlandschap, een ijskoud Laatste Avondmaal en hoe overleeft de Ark van Noach de zondvloed van ijs en nog veel meer.
Het is idd wel koud daar, je kan er je op kleden das geen probleem, maar met handschoenen aan fotograferen gaat haast niet, dus de handen waren ijskoud.
Maar ff tussendoor een kop koffie nemen is een optie.
Dan nog een keer een rondje maken als je weer een beetje warm bent.
We waren er ook kort na de middag in de vakantieperiode,dus ook druk. Dat was wel moeilijk fotograferen want zo groot is het niet opgezet…dus in de kou wachten tot de mensen uit beeld waren.
Maar het is schitterend !!!!
.
Zwolle is de nieuwe gastheer voor het zesde Nederlands IJssculpturenfestival. Een team van 40 internationale en Nederlandse ijskunstenaars gaat met behulp van 250.000 kilogram ijs en 250.000 kilogram sneeuw diverse scènes uit de bijbel uitbeelden. Deze sneeuw- en ijswereld wordt tentoongesteld in een thermische tent van 2.000 m² op het manifestatieveld in Park De Wezenlanden in Zwolle.
Het festival is nog te bezichtigen tot en met zondag 1 februari 2009.
TIMA NATUURFOTOGRAFIE 