La Geria, Wijngebied op Lanzarote

Lanzarote heeft een erg droog klimaat. Om iets te kunnen verbouwen moet je de kunst van ‘dryfarming’ verstaan. Bij dryfarming wordt er een kuil gemaakt en een laagje lavagruis aangebracht. Het gruis neemt vocht op uit de lucht en geeft het af aan de plant. Op die manier krijgt de plant toch voldoende water. Door de kuil staat het gewas beschut en kan het laagje lava niet wegwaaien. Voor planten die omhoog groeien, zoals druivenstruiken voor het verbouwen van wijn, wordt ook nog een muurtje aangebracht om de plant te beschermen tegen de wind. La Geria is een wijnbouwgebied waar deze techniek wordt toegepast. Hier vindt je kilometers lange velden met kuiltjes en muurtjes met druivenstruiken.

La Geria werd gehuldigd voor z´n landschapsarchitectuur door het Kunst Museum van New York en is een beschermd natuur gebied.

Er zijn verschillende bodega´s waar wijn geproeft en gekocht worden kan.

Timafaya Nationaal park Lanzarote

Het Timanfaya-landschap is ontstaan na jarenlange vulkaanuitbarstingen die in het jaar 1730 begonnen. De lava heeft in zes jaar tijd een gebied van 174 km² zeer vruchtbare grond op Lanzarote bedolven. In 1824 was er nog een uitbarsting. Doordat het op Lanzarote weinig regent, verweerd de gestolde lava niet veel. Hierdoor konden de gevolgen van dit natuurgeweld goeddeels onaangetast blijven. Het Nationaal Park Timanfaya is een natuurgebied van 50 km² waar ook menselijk ingrijpen is uitgebleven. Verspreid in dit surrealistische maanlandschap liggen 25 kraters en meer dan 100 vulkaankegels.
Fantastich om te zien, je mag er niet op eigen gelegenheid in, je word in een bus van het park rond gereden, een tocht van zo’n klein half uurtje.
Was de derde keer dat we er waren. Maar iedere keer weer zo anders, we hadden nu een strak blauwe lucht wat alles nog mooier kleurde.

Op het voor bezoekers toegankelijke deel van het Nationaal Park Timanfaya is rond de krater Islote de Hilario, het restaurant El Diablo gevestigd. Dit is, net als de rest van de bebouwing en de inrichting, door César Manrique ontworpen. De grill van het restaurant bevindt zich boven een zes meter diep gat in de grond waar het 350° C is. Deze aardwarmte zorgt al honderden jaren voor een continu hete luchtstroom waarin het restaurant al haar vlees kan barbecueën.

Lanzarote 1

Net terug van een weekje Lanzarote, een prachtig en zonnig eiland.
Wat hebben we het koud nu brrrr.
Was daar soms 30 graden en haast geen wind.Veel gezien en veel gedaan.Vooral genoten.
We zaten in Puerto del Carmen. Wel wat drukker dan bv Playa Blanca waar we in 2010 waren, maar wel gezellig met zijn lange boulevard.
De eerste twee dagen nog wat bewolking, maar later was de lucht strak blauw.
Omdat dit al de derde keer is dat we het eiland bezochten niet zo heel veel foto’s gemaakt. Hoewel het zag er toch weer heel anders uit, heeft er 5 mnd al niet geregent, dus er was haast geen groen. Heel apart om te zien.
Nu houd ik heel veel van groen,maar dit heeft toch ook wel iets, mijn idee.
Bezoek gebracht aan het noorden en het nationaal park Timafya en het zwarte La geria de wijn streek, hier komen later foto’s van.

Libel

Dit seizoen echt heel weinig libelles en juffers in de vijver gehad, jammer het uitsluipen van een libel is zo mooi om vast te leggen.
En als er dan een zit die te hoog zit, is het fotograferen ook nog geen succes ;-(

Gezellig weekend.

Vijvertuinen 2

Nog wat overzichtsfoto’s van de tuinen van Ada Hofman.Was er met de kinderen die daags ervoren waren terug gekomen van een vakantie in Ameriksa, de jetlag viel mee, dus heerlijk een dagje met ons drieën weg.
Ondanks dat er weinig meer bloeide en weinig insekten waren, toch genoten.
Alle drie met de camera in de hand ;-) Ik had mijn kleine cameraatje bij, ga eerdaags de spiegelrefelex weer eens hanteren.Kijken of dat nu wil met mijn hand.