De geschubde inktzwam (Coprinus comatus) is een van de meest voorkomende van de honderd soorten inktzwammen (Coprinus) die in Nederland voorkomen.
De 5-15 cm hoge hoed van de geschubde inktzwam ei- tot klokvormig, wit met een lichtbruin, glad centrum en bedekt met grote, omgekrulde schubben. De hoed scheurt later vanaf de rand in en vervloeit tot zwart. De holle steel is 10-20 cm hoog met een lage, beweegbare, vrij snel afvallende ring.
Vanaf mei tot in november is de geschubde inktzwam vaak in groepen te vinden op grond die pas is omgewerkt op akkers, weilanden, parken en wegbermen. Ook in de stad is deze paddenstoel veel gezien op bemest gras.
Een jonge geschubde inktzwam smaakt uitstekend, maar moet wel direct na het plukken verwerkt worden. De zwam is niet meer eetbaar wanneer vervloeiing of verkleuring optreedt. Verwisseling kan voorkomen met de kale inktzwam (Coprinus atramentarius), die giftig is.
Dus het is uitkijken geblazen, nu was ik niet van plan ze te eten..
TIMA NATUURFOTOGRAFIE 
ooh, ze staan er sierlijk bij
maar k zou ze niet durven eten als ze zo juist van kleur moeten zijn
Het zijn mooie zwammen Bij mijn vader voor huis stonden er altijd een heleboel. Maar als ze aan hun eind zijn, wordt het maar een smeerboel.
Wat zijn er veel soorten paddenstoelen hé, heel mooi.
Die heb je weer knap in beeld weten te brengen.
Hopelijk spoelt de regen vandaag en morgen alle mooi er nog niet vanaf, want ik heb nog geen kans gehad om inktzwammen te fotograferen. En die horen er toch eigenlijk wel bij.
:-)
je kan ze ook eten als ze jong zijn…..
zeg tiny.. schrijf jij met inkt uit deze zwam het recept eens op als je wilt:-)
Prachtige serie Tiny van deze inktzwammen !!
en dan die slierten werkelijk pracht en dat alles met een fijne info…
Lieve knufff groetjes Anna
Een echte smeerboel wordt het, maar het is wel een mooi gebeuren….
Gr Jan W
Ze zien er niet echt eetbaar uit, het verbaast me dat dat wel kan. Ik waag me ook niet aan paddestoelen in het wild. Het verschil tussen eetbaar en giftig is vaak veel te klein.
Maar je hebt er wel mooie foto’s van gemaakt. Ik vind de laatste het mooist vanwege de mooie kleuren.
Ze doen hun naam eer aan, de inkt druipt er bijna vanaf…, ook je rode roos is heel mooi en de foto’s luchten van je vorige logjes zijn heel mooi wat een geweldig boeiend schouwspel kan dat toch zijn hé.
Groetjes Ada
Ik ben met de grasmaaier over een hele groep zwammen gegaan. Ik gleed bijna uit zo’n glibberige boel bleef erover.
Jouw hoedjes staan er mooi op.
Ik zou hem ook niet eten, Tiny…nooit geweten trouwens, dat deze eetbaar zijn.
In Frankrijk doen de mensen dat veel meer…paddenstoelen zoeken voor eigen consumptie.
Vertrouwen ze een paddenstoel niet, dan kunnen ze terecht bij de apotheker.
Die heeft een opleiding gehad in het herkennen van eetbare paddenstoelen.
Vroeger werd je verteld, dat je een zilveren lepeltje moest meekoken en als dit zwart werd, dan was het verstandig om het niet te eten.
Dit blijkt echter een fabeltje te zijn, haha…
We kunnen ze beter fotograferen..jouw inktzwammen staan er prachtig op!
Welterusten….Ria.
Toevallig heb ik er gisteren ook een aantal o pde foto gezet (komen later nog wel eens aan bod) Ze hebben van die mooie ‘kanten mutsjes’ vind ik.
groetjes van Ank
Heb dit nooit mooie paddestoelen gevonden.
nee dan je luchten van hieronder, prachtig
fijn weekend
Het eten van die inktzwammen laat ik maar beter aan diegenen die gevaarlijk leven.
Ook een uitdaging, vind ik.
Heel mooie reeks over deze speciale zwam.
Een heel mooie serie, maar ik eet nooit en paddenstoel uit het wild. Daar heb ik geen verstand van en ze kunnen wel zeggen dat je die en die kunt eten, maar liever niet. Ik vind ze veel te mooi zo in de natuur en dan kunnen we er allemaal van genieten.
Goetjes
Ze zien er heel artistiek uit zo in die druipfase..:-))
Rare zwammetjes maar heel fotogeniek!
Ohh wat heb je er veel. Ik zie ze nooit in het gras